Wixárika edo Huichol herriaren mundu-ikuskeraren arabera, unibertsoaren zentroa Wirikutan da, eguzkia sortu zen eta mundua eratu zen lurralde sakratuan, alegia. Jainkoak eta arbasoen espirituak bizi dira bertan; horregatik, elementu natural bakoitza sakratua da.

Herri horrek urtero erromesaldi bat egiten du Wirikutara bere sustraiekin, arbasoekin eta jainkoekin berrelkartzeko, eta hikuriaren erritualarekin eta “Hikuri Neixa” dantza sakratuarekin (Peyotearen Dantza) ematen zaio amaiera.

Konposizioa basamortu sakratu horren inguruko sentsazio eta pertzepzioetan inspiratzen da, eta hori soinuzko egitateetan bihurtzen da, Naturaren lau elementuak (sua, lurra, ura eta airea) ordezkatzen dituztenak, beste gauza batzuen artean. Egitate horien eta elementu sinboliko batzuen bitartez, soinuz bidezko unibertso bat eraikitzen da, mundu materiala eta espirituala elkarrekin bizi, elkartu eta nahastu egiten direla, toki magiko hori inguratzen duen adats mistikoa gauzatuz.